19 december 2016

Voorpaginanieuws

Een voetbalwedstrijd speel je om te winnen. Dat is duidelijk.
Wanneer Anderlecht aan de leiding staat is iedereen Anderlechtsupporter.
De anderen zwijgen en knarsetanden.
Wanneer Anderlecht twee wedstrijden na elkaar verliest is het crisis. De knarsetanders van weleer juichen en de journalisten hebben lekker voer voor hun voorpagina’s.
En de supporters morren.
Behalve zij die er écht in geloven. Zij blijven hun club steunen door dik en dun…omdat er een hogere waarde in het spel is dan alleen maar winnen of verliezen: passie!

Wel, Een school maak je uit passie.
In het onderwijs sta je omdat je gepassioneerd bent. Omdat je kinderen wil klaarstomen voor een betere toekomst. Omdat je kinderen kansen wil geven. Omdat je kinderen wil laten groeien.
En dat is niet altijd zo duidelijk.
Waarden, opvoeden, leren en onderwijzen, iedereen doet het.
Iedereen heeft ermee te maken en dus heeft iedereen er ook een mening over.
Dat is het boeiende maar tegelijk ook het moeilijke.
Psychologie en pedagogie studeren zijn geen vrijgeleide.
De maatschappij waarin we leven verandert elke dag. De maatschappij waarin onze kinderen als volwassene zullen leven is nog één groot vraagteken. En op dit vraagteken moeten we hen voorbereiden. Hen sterk en zelfstandig maken. Hen leren nadenken over het hoe en het waarom. Hen het plezier in samenleven laten ervaren. Een positieve kijk geven op een steeds groter wordende wereld en hen hierin hun eigen plaats laten vinden.
Dàt is het uitgangspunt van goed eigentijds onderwijs… volgens Scharrel.

En wanneer het goed gaat hebben we veel supporters en staan de tegenstanders te knarsetanden langs de zijlijn.
Wanneer Scharrel in een dipje zit, zwaaien deze laatsten met hun vlaggen.
Maar een échte, gepassioneerde  supporter bezwijkt nooit.
Scharrel beleeft een moeilijk moment. Knock-out geslagen vanop de zijlijn door mensen die vluchtig passeerden in hun tachtiger-jaren-jas.
Met een bestofte leesbril op de neus en de bril om vér te zien diep in hun zakken.
Zo jammer.
Maar net zoals in het voetbal neemt de scheidsrechter de beslissingen en die zijn onaanvechtbaar.

Scharrel keek uit naar een doorlichting.
Zelfzeker.
Omdat iedereen wel gediend is met een schouderklop.
Die van de koning deed deugd maar is naar Belgische normen gewoon protocol.
De schouderklop die we nu verwachtten, kwam er niet.
Maar omdat onze wortels diep zitten en onze vleugels sterk genoeg ontwikkeld, zullen we snel weer een mooie reeks gaan neerzetten, zoals dat dan in voetbaljargon heet.

Bij een loopwedstrijd over 24 uren heb je onvermijdelijke inzinkingen. Daarover kan ik uit ervaring meespreken. Wanneer je die doorgekomen bent, ben je alleen maar sterker geworden.
Wanneer het crisis is bij Anderlecht, mag je er donder op zeggen dat zij het volgende jaar dicht bij de kampioenstitel zullen zijn.
Dikwijls zijn metaforen uit de sport zoveel makkelijker te begrijpen…

Maak jullie dus geen zorgen, Scharrel lééft!
De directeur heeft even een bezinningspauze ingelast.
Van op een afstand zie je alles scherper.

Ondertussen kunnen jullie met al jullie vragen, zorgen of verzuchtingen terecht bij juf Greet van de kleuterschool, bij Heidi van onze ouderraad, bij Gert van het schoolcomité of… gewoon op het secretariaat natuurlijk waar jullie nog altijd met dezelfde glimlach zullen ontvangen worden.

Een heel fijn eindejaar toegewenst
Pat Leysen, directeur